Beschrijving
Er zijn in Nederland circa 7000 jongeren die niet thuis kunnen of mogen wonen. Bij veel van hen is sprake van gedragsproblematiek en verstoring van hun ontwikkeling zoals gewelddadig en/of crimineel gedrag, verslaving, prostitutie en van problemen binnen het gezin, op school en in de buurt.
Om de ontwikkeling van de jongeren met de meest ernstige problemen te verbeteren en de maatschappij te beschermen worden ze behandeld in gesloten instellingen (Justitiële Jeugdinrichtingen en Jeugdzorgplus). Jongeren in deze verschillende instellingen worden behandeld op leefgroepen. Deze vorm van samenleven heeft een grote impact op jongeren in gesloten instellingen, omdat ze de leefgroep niet kunnen verlaten. Het leven op de groep en de ontwikkeling van de jongeren wordt in grote mate bepaald door de kwaliteit van het leefklimaat. Pedagogisch medewerkers geven samen met gedragsdeskundigen aan dit leefklimaat vorm.
Dit boek bevat ervaringen van jongeren die aangeven hoe zij het leefklimaat en hun verblijf hebben ervaren alsmede resultaten van onderzoek naar leefklimaat met praktische handvatten voor verbetering. Het boek is geschreven voor studenten in het kader van de hbo-opleiding ‘Werken in gedwongen kader’, gedragsdeskundigen en pedagogen in opleiding. Daarnaast is het boek vooral geschreven voor de praktijk: een positief leefklimaat blijkt te werken in de gesloten jeugdzorg.
2de herziene druk
Joep Hanrath is sinds 2002 werkzaam aan de Hogeschool Utrecht, Instituut Social Work, als docent en onderzoeker. Hij is lid van de kenniskring Werken in Justitieel Kader en startte in 2008 met een promotieonderzoek naar het werk van groepsleiders in Justitiële Jeugdinrichtingen.
Hanrath begon zijn loopbaan als maatschappelijk werker in Gouda. Hij vervolgde zijn loopbaan bij Slachtofferhulp en het project Herstelbemiddeling, een initiatief van José Frijns vanuit Reclassering Nederland. Dit project onderzocht de mogelijkheid om dader en slachtoffer met elkaar in gesprek te brengen over het delict.
Hij studeerde af in de culturele antropologie en kreeg hij naast het werk bij Herstelbemiddeling een onderzoeksbaan binnen het onderzoeksprogramma ‘Multiculturaliteit in de Strafrechtspleging’ van prof. dr. Frank Bovenkerk en dr. Yucel Yesilgöz. Zijn focus lag daarbij op de hulpverlening aan slachtoffers van niet-Nederlandse afkomst.
Drs. G.H.P (Peer) van der Helm studeerde geneeskunde en Arbeids- en Organisatiepsychologie en Ontwikkelingspsychologie. Hij werkte bij een gemeente als kwaliteitsadviseur en bij het onderzoeksbureau van de VNG als senior onderzoeker en organisatieadviseur. In dat kader deed hij onderzoek naar organisatiecultuur en organisatieverandering en publiceerde daarover in diverse vakbladen. Bij de hogeschool Leiden was hij kwaliteitscoordinator en is momenteel hoofd onderzoek van het cluster Social Work en Toegepaste Psychologie. Daarnaast verricht hij bij de UvA promotieonderzoek naar de effecten van gesloten opvang van jongeren.
